Η ιστορία έλαβε χώρα στην περιοχή του χωριού Πλατύ των Πρεσπών του νομού Φλώρινας. Αναφέρεται στην επανειλημμένη απαγωγή της 18χρονης κόρης του Στέφανο Πετρόπουλου γύρω στα 1880-1890 μια Μεγάλη Πέμπτη. Αναφέρεται, ότι νεράιδες έκαναν την εμφάνισή τους με την μορφή ανεμοστρόβιλου και την μετέφεραν στο βουνό (Όρος Βαρνούντας) στα σύνορα των χωριών του Αγ. Γερμανού και του Ακρίτα όπου και την άφησαν. Η κοπέλα γύρισε μόνη της μετά από δύο μέρες. Την πρώτη μέρα του ιδίου Πάσχα η κοπέλα έπεσε και πάλι θύμα απαγωγής καθώς χόρευε με τους συγχωριανούς της στο χωριό. Επειδή το πράγμα παρατραβούσε, οι χωρικοί την έκρυψαν αλλά η νεαρή κοπέλα συνέχιζε να δέχεται ανάλογες επιθέσεις. Τελικά αποφάσισαν να την «μαγαρίσουν» όπως λένε στην περιοχή. Έτσι την άλειψαν με κόπρανα και οι νεράιδες σταμάτησαν πλέον να την ενοχλούν.